برای شروع بارداری
شما و همسرتان یک باره تصمیم می گیرید صاحب فرزند شوید اما بهتر است حداقل ۲ تا ۳ ماه صبر کنید تا شانس داشتن بارداری آسان و فرزندی سالم را به خود بدهید. با این تصمیم شما وارد دنیایی می شوید که با دنیایی که داشتید فاصله زیادی دارد. از این پس باید زندگی و بدن تان را برای به دنیا آوردن یک فرزند آماده کنید. در این میان نه تنها رژیم غذایی بلکه باید سبک زندگی تان را هم تغییر دهید. همه ما شاید عادت های بدی داشته باشیم که ترکش برای مان مشکل باشد اما زمانی که تصمیم به بچه دار شدن می گیرید زمان آن رسیده که دیگر از شر این عادت های بد خلاص شوید و در کنار سلامت خود به سلامت موجود کوچکی فکر کنید که قرار است از آن شما باشد چرا که هر اتفاقی برای بدن شما و سوخت وسازش بیفتد، مستقیما بر سلامت جنین و بچه آینده شما هم تاثیر خواهد گذاشت. کنار گذاشتن عادت های بد اولین اقدام برای قدم گذاشتن در جاده مادری است. هر چه زود تر شروع کنید، برای خودتان، بارداری تان و فرزندتان بهتر است. پس دست روی دست نگذارید و لیست زیر را مرور کنید تا ببینید تا چه حد آماده مادر شدن هستید.
● در مصرف دارو ها دقت کنید
مصرف دارو در دوران بارداری می تواند خطرناک باشد. سازمان غذا و داروی آمریکا، دارو ها را از لحاظ عوارض جنینی به پنج گروه X و A، B، C، D تقسیم می کند. مصرف داروهای گروه A و B در دوران بارداری مجاز اعلام شده است، داروهای گروه C به دلیل عوارض باید با احتیاط و فقط در صورت ضرورت مصرف شوند، مصرف داروهای گروه D در دوران بارداری غیر مجاز است (مگر در شرایط ویژه و آن هم با حداقل دوز و حداقل دوره مصرف) و داروهای گروه X به هیچ عنوان نباید در دوران بارداری مصرف شوند. حالا که تصمیم به مادر شدن گرفته اید دیگر زمان مصرف سرخود دارو به سر رسیده. اگر برای بیماری هر چند خفیف، دارویی از داروخانه گرفتید به سرعت با پزشک خود مشورت کنید تا متوجه شوید در کدام دسته قرار دارد. چند ماه قبل از بارداری و با مشورت پزشک مصرف داروهای گروه D و X را متوقف کنید و در سه ماهه اول بارداری تا حد امکان داروی شیمیایی مصرف نکنید. می توانید پیش از بارداری با یک ماما در این باره مشورت کنید تا بعد ها پشیمان نشوید. اگر مجبور به استفاده از داروهای گروه C، D و X هستید، با مشورت و نظر پزشک راه کم خطرتری را در پیش بگیرید تا از سلامت فرزند خود مطمئن شوید. حتی بسته به شرایط تان می توانید از داروهای گیاهی که اثرات جانبی کمتری دارند، استفاده کنید.
● به دخانیات بگو نه
اگر از آن دسته والدینی هستید که سیگار می کشید، بهتر است هرچه زود تر این عادت را ترک کنید. نیکوتین بر باروری تخمک ها و میزان اسپرم تاثیر می گذارد و این امر تخمک گذاری و لقاح را با مشکل روبه رو می کند. نیکوتین، مونوکسیدکربن و قطران موجود در سیگار مستقیما بر رشد جنین و ریه های او اثر می گذارد. همچنین گفته می شود سیگار باعث کاهش ضریب هوشی جنین، زایمان زودرس، تولد بچه های کم وزن و مشکلات تنفسی در نوزادان می شود. مطالعات نشان داده حتی دود درجه دو هم بر روند بارداری تاثیرگذار است. پس بهتر است هر چه زود تر سیگار و مصرف دخانیات را کنار بگذارید، اما چگونه؟ معمولا جواب درستی برای این سوال وجود ندارد. هرکس باید با توجه به توانایی ها و مقدار مصرف خود به مرور سیگار را کنار بگذارد. اما برای شروع می توانید زمان هایی که نیاز به دود کردن سیگار را احساس می کنید، خودتان را با کاری دیگر مشغول کنید. از دوستان و آشنایان سیگاری برای مدتی دوری کرده و در عوض عادت سیگار کشیدن را با سرگرمی دیگری جایگزین کنید.
● یخچال خود را از غذاهای سالم پر کنید
با خوردن غذاهای سالم و مغذی و مواد غذایی تازه، مواد و املاح مورد نیاز برای داشتن یک بارداری سالم را در بدن تان ذخیره کنید. غذاهای آماده، پیتزا، مرغ سوخاری و غذاهایی از این دست احتمال تولد نوزادانی چاق و با مشکلات قلبی را افزایش می دهد، پس بهتر است هرچه سریع تر مصرف این غذا ها را کنار بگذارید و در عوض غذاهای خانگی و سالم بخورید. سبزیجات و میوه جات، غلات، کلسیم و آهن موادی هستند که بدن شما برای پرورش یک جنین سالم به آنها نیاز دارد، پس این مواد را در برنامه غذایی خود بگنجانید. مصرف ویتامین B به حد مورد نیاز باعث می شود جنین در مراحل اولیه رشد از خطرات ناهنجاری های لوله عصبی، مغز و نخاع در امان بماند. این مواد در سبزی های برگ سبز مانند اسفناج و میوه ها به وفور یافت می شود، پس سعی کنید هر روز حداقل ۲ فنجان میوه و ۲ فنجان سبزی بخورید. شیر یکی از موادی است که کلسیم بالایی دارد و بدن شما در دوران بارداری برای استخوان بندی جنین به این ویتامین نیاز بیشتری دارد. اگر به لاکتوز شیر حساسیت دارید می توانید کلسیم مورد نیاز بدن تان را با مواد غذایی حاوی کلسیم همچون کلم بروکلی، سویا و ماهی هایی که جیوه کمتری دارند، تامین کنید. قرص های کلسیم و مولتی ویتامین ها را هم فراموش نکنید تا مطمئن شوید تمام نیازهای غذایی به بدن تان می رسد. جیوه از آن دسته مواد غذایی است که باید از آن پرهیز کنید. اگرچه مصرف ماهی به دلیل امگا ۳ در بارداری بسیار توصیه می شود اما مراقب باشید چرا که بسیاری از ماهی ها مقدار قابل توجهی جیوه دارند؛ ماهی تن، ماهی سالمون و کوسه ماهی از این دسته اند. برای میان وعده بهتر است مصرف مواد غذایی مانند کیک و شیرینی، بستنی و چیپس و پفک را کنار بگذارید. در عوض از مغز ها و آجیل، میوه های خشک و دیگر تنقلات مغذی استفاده کنید. تکه های میوه و ماست یکی از میان وعده های مقوی و خوشمزه ای است که می توانید به خودتان تقدیم کنید. با تصمیم به باردارشدن دیگر وقت آن می رسد کمی حوصله به خرج دهید و با آشپزی در خانه و مصرف مواد تازه سپری کردن یک بارداری سالم و تولد نوزادی سالم تر را تضمین کنید.
● فنجان قهوه را کنار بگذار
شاید از آن دسته آدم هایی باشید که به نوشیدن قهوه عادت دارند. اگر چنین است باید به شما بگوییم که دیگر زمان خداحافظی با قهوه رسیده است. تحقیقات نشان می دهد مصرف زیاد کافئین جذب آهن را کاهش داده و احتمال سقط و خطر مرده زایی را افزایش می دهد. البته متخصصان در این باره اختلاف نظر دارند، چون عده ای می گویند مصرف روزانه ۲۰۰ گرم قهوه در دوران بارداری مجاز است ولی بیشتر از ۲ لیوان، فقر آهن ایجاد کرده و رشد جنین را مختل می کند و حتی ممکن است باعث زایمان زودرس و تولد نوزادان نارس شود. چای، شکلات، نوشابه های گازدار و برخی داروهای کافئین دار هم به همین صورت هستند. بنابراین شما باید عادت مصرف قهوه، چای، کوکاکولا و شکلات را از سرتان بیندازید و ترک کافئین را آغاز کنید. می توانید در ابتدا با نوشیدنی های کم کافئین شروع کنید تا کم کم به زندگی بدون قهوه عادت کنید. چای های گیاهی و میوه ای هم می توانند گزینه خوبی برای جایگزینی قهوه و کاپوچینو باشند.
● اسید فولیک را جدی بگیرید
حتی با داشتن رژیم غذایی متعادل، دریافت تمام نیازهای غذایی بدن در بارداری دشوار است و مادران باردار باید با خوردن مکمل های غذایی نیاز بدن شان را تامین کنند. اسید فولیک یکی از آن موادی است که شما باید مصرفش را ۳ ماه پیش از بارداری آغاز کنید تا دچار کم خونی نشوید. کم خونی یکی از مشکلاتی است که گریبانگیر بسیاری از زنان در سراسر دنیاست و نیاز به این ماده در دوران بارداری دو چندان است چرا که جنین نیز از آن تغذیه می کند. کمبود اسید فولیک و آهن در سه ماهه اول و دوم بارداری خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد و باعث ناهنجاری های طناب نخاعی در نوزادان می شود. از سوی دیگر، مطالعات نشان داده مصرف کافی اسید فولیک و آهن باعث می شود فرزندان باهوش تری داشته باشید، پس معطل نکنید و مصرف آن را جدی بگیرید. گوشت قرمز حاوی مقادیر قابل توجهی آهن و اسید فولیک است. برای جذب بهتر می توانید آن را با ویتامین C مصرف کنید.
● استرس را از خود دور کنید
استرس زیاد روند بارداری و رشد جنین را مختل می کند. زنانی که دچار افسردگی و استرس مفرط هستند، دوبرابر بیش از آنهایی که افسردگی ندارند با مشکل نا باروری مواجهند. اگرچه بارداری برای بسیاری از مادران با استرس همراه است چرا که آنها مدام نگران سلامت فرزندشان هستند اما اگر به راستی نگران هستید بهتر است استرس را از خود دور کنید. کار و ورزش باعث می شود این استرس بی دلیل از شما دور شود. راهی برای ریلکس شدن پیدا کنید و برنامه ای تفریحی و ورزشی برای خود پیاده کنید. یوگا، شنا و پیاده روی در دوران بارداری از بهترین ورزش ها هستند. اگر عادت به ورزش ندارید و فعالیت بدنی شما به کارهای روزانه محدود می شود، اکنون وقت آن رسیده سبک زندگی تان را تغییر دهید. با روزی ۱۰ تا ۲۰ دقیقه پیاده روی آغاز کنید و به جای آسانسور از پله استفاده کنید. ورزش و فعالیت بدنی در دوران بارداری باعث می شود بدنی سالم و در نتیجه فرزندی سالم تر داشته باشید و همچنین برای زایمان آماده تر خواهید بود و از اضافه وزن بارداری پس از زایمان زود تر خلاص می شوید اما از انجام فعالیت های سنگین بدنی خودداری کنید و زیاد به بدن تان فشار نیاورید که نتیجه عکس خواهد داشت. هر وقت احساس خستگی کردید با یک استراحت کوتاه شادابی لازم را دوباره به دست خواهید آورد.
● وزن خود را کنترل کنید
قبل از بارداری سعی کنید وزن ایده آل داشته باشید. چاقی یا لاغری بیش از حد بارداری شما را با مشکل روبه رو می کند چرا که سلامت جنین با وزن شما رابطه مستقیم دارد و اگر روی وزن سلامت قرار داشته باشید، گذراندن بارداری برای شما آسان تر خواهد بود. با یک تغذیه صحیح و سالم و انجام ورزش های سبک و منظم قبل و حین بارداری وزن خود را ثابت نگه دارید تا بارداری بی خطر و آسانی را طی کنید.
● مصرف شکر را کنترل کنید
در دوران بارداری تمایل بسیاری از مادران به خوردن چیزهای شیرین بیشتر می شود اما باید از همین امروز این عادت را هم ترک کنید چرا که مصرف بیش از حد شیرینی باعث افزایش وزن بیش از حد در دوران بارداری و خطر ابتلا به دیابت می شود. همچنین تحقیقات نشان داده مادرانی که در دوران بارداری گلوکز زیادی در خون شان داشتند، فرزندانی با اضافه وزن را به دنیا آوردند که آنها نیز مستعد بیماری دیابت خفیف هستند. پس بهتر است در این دوران به جای ارضای حس شیرینی طلبی با شیرینی های خامه ای و کیک های شکلاتی به مصرف میوه و شربت های طبیعی روی آورید و پیش از خوردن یک کاسه بستنی وانیلی به میوه های آبدار و تازه ای فکر کنید که گوشه یخچال افتاده اند، این میوه ها جایگزین خوبی برای شیرینی هستند و در ضمن باعث می شوند کمتر به سمت هله هوله خوردن بروید.
● شب زنده داری را فراموش کنید
دیگر زمان شب زنده داری و بیدار ماندن به سر رسیده است. تحقیقات نشان داده کمبود خواب روندی منفی بر بارداری شما می گذارد و احساس خستگی مفرط به مادران باردار می دهد. همچنین در زنان بارداری که کمتر از ۶ ساعت می خوابند احتمال بروز فشار خون بالا و بیماری پره اکلامپسی بیشتر است و اگر این اتفاق در سه ماهه اول و دوم بارداری رخ دهد، بسیار خطرناک است چرا که پزشکان راهی جز خاتمه بارداری ندارند، پس بهتر است به جای بیدار ماندن های شبانه برنامه ای تنظیم کنید که ۸ ساعت خواب شبانه در آن باشد و شب بیداری ها را برای بعد از تولد فرزندتان نگه دارید که با قدم گذاشتن این موجود کوچک به خانه دیگر حتی یک ساعت خوابیدن هم برای تان به یک رویا تبدیل می شود. یک دوش آب گرم، دما و نور مناسب اتاق خواب به شما کمک می کند خواب بهتری داشته باشید.
● از عفونت اجتناب کنید
در دوران بارداری و حتی قبل از آن باید از عفونت پاک باشید، به خصوص آنهایی که به سلامت جنین تان لطمه می زنند. عفونت های دستگاه تناسلی، عفونت های دهان و دندان و دیگر عفونت ها برای بارداری شما خطرناک است و ممکن است باعث سقط جنین شود. از تماس با افرادی که بیماری عفونی دارند بپرهیزید، به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید تا احتمال وجود عفونت های دهانی نهفته را چک کند و هرگز مواد غذایی پاستوریزه نشده مانند شیر گاو، پنیر، ماست، تخم مرغ محلی یا آبمیوه های بیرون را استفاده نکنید، این مواد ممکن است حاوی باکتری های مضری باشند که سلامت جنین شما را به خطر می اندازند. تاریخ انقضای مواد را همیشه چک کنید تا خیال تان راحت باشد. اگر حیوان خانگی دارید برای مدتی نگهداری از آن را به شخص دیگری واگذار کنید. توکسوپلاسموزیس بیماری است که از حیوانات خانگی به انسان منتقل می شود و اگرچه ممکن است برای شما مضر نباشد اما می تواند برای رشد جنین خطرات جدی ایجاد کند. بهتر است حتی اگر حیوان خانگی هم ندارید از پزشک خود بخواهید آزمایشی برای چک کردن این بیماری برای تان بنویسد.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
روش های تعیین جنسیت جنین
از قدیم الایام، خانواده ها بر سر دختر یا پسر بودن فرزندان خود اختلاف هایی داشته اند. این عقیده وجود دارد که در قدیم و به دلیل احتیاج خانواده ها به نیروی کار مرد، تمایل خانواده ها به داشتن فرزند مذکّر بسیار زیاد بوده است. البته عقاید خرافی در مورد شوم بودن دختر و مانند آن هم در بسیاری از جوامع، در این امر نقش داشته است.
این روزها اگر چه عقاید فوق تا حدّی کمرنگ شده است؛ اما با اجرای سیاست های غلط تنظیم خانواده و کاهش تعداد فرزندان خانواده ها به یک یا دو فرزند، بار دیگر، تمایل به تعیین جنسیت دلخواه فرزند یا به قول معروف، جور بودن جنس، در بین زوج ها شدت گرفته است.
امروزه با استفاده از علم روز، میتوانیم با درجه اطمینان بالایی به پسردار شدن یا دختر دار شدن خودتان، حتی قبل از عمل لقاح و آمیزش پی ببرید، برای این کار کافی است که یکی از راههای زیر را انتخاب کنید.
۱ – روش تغدیهای
۲- روش زمان بندی مقاربت ( تعیین زمان تخمک گذاری)
۳- روش شستشوی مهبلی ( واژن)
۴- روش زمان بندی ماهیانه مقاربت
۵ – روش تعیین میزان اسپرم
۶- روش نشاندار کردن لیزری گامتها
۷- روش PGD – IVF
این روشها کلا به دو دسته تقسیم بندی میشوند، دسته اول روشهایی هستند که با تغییر شرایط محیطی بدن مادر، امکان پسر یا دختر دار شدن او را افزایش میدهند و دسته دوم روشهای طبیاند که توسط متخصصین در آزمایشگاهها و مراکز درمان ناباروری و ژنتیک انجام میگیرند، در روشهای دسته اول نیاز شما به مراجعه به پزشک کمتر است و خودتان میتوانید دستورالعملها را اجرا کنید اما در روشهای دسته دوم باید حتما تحت مراقبت پزشکی قرار بگرید، اما با این حال مزیت روشهای دسته دوم همچون روشهای PGD، لقاح مصنوعی IVF و نشاندار کردن لیزری این است که درصد ضریب اطمینان این روشها ۱۰۰٪ است اما روشهای دسته اول در بهترین حالت چیزی در حدود ۸۰٪ ضریب اطمینان خواهند داشت.
خانمها هر ماه در اواسط سیکل خود یک یا چند تخمک که از نظر کروموزومی فقط X هستند تولید می کنند و در مقابل آقایان دارای دو نوع اسپرم حاوی کروموزومهای جنسی X و Y هستند در واقع این مرد است که جنسیت سلول تخم را تعیین می کند به شکلی که اگر تخمکی که حاوی کروموزوم جنسی X است با اسپرم حاوی کروموزوم جنسی Y لقاح یابد سلول تخم مذکر شده و اگر تخمک X با اسپرم حاوی X لقاح یابد سلول تخم مونث می شود. از خصوصیات اسپرم هایی که حاوی کروموزوم Y (که نسبت به کروموزوم X بسیار کوچکتر بوده) می باشند این است که برخلاف اسپرم های حاوی کروموزوم X که می تواند تا 5-4 روز در محیط واژن زنده بمانند، حداکثر 18-16 ساعت در محیط واژن زنده می مانند. از طرفی هنگامی که یک تخمک رها میگردد 12 تا 24 ساعت فرصت دارد تا توسط اسپرم بارور گردد و پس از آن از بین می روند. ثانیأ اسپرم های حاوی کروموزوم Y در محیط قلیایی بهتر زنده می ماند و سرعت حرکت بالاتری نسبت به اسپرم های حاوی کروموزوم X دارند. بر اساس همین خصوصیات می باشد که می توان در تعیین جنسیت جنین دخالت نمود.
1: - PH واژن
اسپرم مرد ( کروموزوم Y)در محیط قلیائی بهتر زنده می ماند، ازطرفی محیط رحم در زمان تخمک گذاری (14 سیکل ماهانه 28 روزه) دارای PH بالا و قلیائی است و در صورتی که لقاح در این روز صورت گیرد به احتمال زیاد جنین تولد یافته پسر خواهد بود و در بقیه اوقات چون PH دهانه رحم پایین و اسیدی است کرموزوم X بیشتر زنده مانده و احتمال دختر شدن جنین بیشتر است.
2-زمان آمیزش:
اگرآمیزش در حوالی زمان تخمک گذاری صورت گیرد ، پسر بدنیا خواهد آمد چرا که در زمان تخمک گذاری ترشحات دهانه رحم از همیشه قلیایی تر و رقیق تر است و ارتجاع پذیرتر است و حرکت اسپرمهایY را بسیار سهل و آسان می کند اما اگر مقاربت 1 تا 2 روز بعد یا قبل از تخمک گذاری اتفاق بیفتد شانس پسر شدن بشدت کاهش می یابد و احتمال دختر زیاد می شود.
روشهای تعیین دقیق زمان تخمک گذاری:
2-1- اندازه گیری درجه حرارت بدن: بعد از تولید هر تخمک، تخمدان پروژسترون تولید می کند . یعنی هورمونی طبیعی که در صورت حاملگی از آن محافظت می کند . پروژسترون میانگین دمای بدن را افزایش می دهد و اندازه گیری درجه حرارت بدن در صبح زود یکی از روشهایی است که بیماران برای کنترل تخمک گذاری می توانند مورد استفاده قرار دهند .
دمای بدن بیماران با توجه به سیکل ماهانه هر روز صبح قبل از برخاستن از رختخواب اندازه گیری و ثبت می گردد. الگوی تخمک گذاری آن است که دمای بدن قبل از تخمک گذاری (عمو ما روزهای 14– 1 قاعدگی ) زیر 36 درجه سانتیگراد در نوسان بوده ، و پس از تخمک گذاری ( یعنی در روز 15 یا بعد از آن درجه حرارت بدن فرد به میزان 1 - 5 /0 درجه افزایش پیدا می کند ، این نوسان در بالاتر از 36 درجه سانتی گراد تا قاعدگی بعدی ادامه میابد که این افزایش دمای بدن حاکی از تخمک گذاری است. نمودار بالابودن درجه حرارت بدن در نیمه دوم سیکل قاعدگی ثابت می کند تخمک گذاری اتفاق افتاده است. سیکل بدون تخمک گذاری نمی تواند به صورت پیوسته دمای بدن را در نیمه دوم سیکل قاعدگی افزایش یافته نشان دهد.
2-2- ترشح موکوس دهانه رحم: در چرخه قاعدگی میزان ترشح موکوس واژن کاهش می یابد. اما در زمان تخمک گذاری ترشح موکوس واژن افزایش یافته و شفاف، لغزنده و چسبناک میگردد.
2-3- روش تقویمی: با ثبت دقیق روز نخست قاعدگی و پیش بینی روز تخمک گذاری در سیکل های 28 روزه (روز 14) می توان روز تخمک گذاری را تخمین زد.
2-4- استفاده از کیت های تخمک گذاری: روش دیگر کنترل تخمک گذاری روش استفاده از کیت پیش بینی کننده روز تخمک گذاری است، که مقدار هورمون تبدیل کننده فولیکول به جسم زرد ( LH)را قبل از تخمک گذاری در ادرار اندازه گیری می کند. این آزمایش به مدت 4 یا 5 روز در میان سیکل قاعدگی از حدود روز 11 سیکل انجام می شود و زمان افزایش" LH " قبل از تخمک گذاری محسوب می شود. زمانی که غلظت هورمون " LH " در ادرار افزایش پیدا می کند، تست مثبت می شود. 24-18 ساعت پس از مثبت شدن تست تخمک گذاری انجام می شود.
3- تغذیه قبل از بارداری:
تغذیه نقش اساسی در تعیین جنسیت خواهد داشت زیرا مواد غذایی ارتباط مستقیمی با کاهش یا افزایش PH رحم دارند. مواد غذایی حاوی سدیم، فسفر، آهن، پتاسیم و روی باعث افزایش PH رحم شده و نقش مفیدی در پسر شدن جنین دارند این مواد غذائی شامل:زرد الو، پسته، سیب، گوجه سبز، خرما، گیلاس، تمشک، توت فرنگی، انجیر، خربزه، گوجه فرنگی، پیاز، ، زیتون، سیب زمینی، گوشت قرمزوماهی،برنج ، اسفناج ،شکلات،موز
می باشند و برعکس استفاده از خوراکی هایی که حاوی کلسیم، منیزیم و مس هستند مثل لبنیات ( ماست ،شیر، پنیر)، کلم، قارچ، نخود سبز، لوبیا سبز ،کاهو، جو ، گردو، تخم مرغ، ماکارونی قادرند میزان PH رحم راکاهش دهند و باعث تولد نوزاد دختر خواهد شد.
تحقیقات نشان داده که افزایش مقدار گلوکز در ترشحات مخاطی دهانه رحم درموقع تخمک گذاری به جذب اسپرماتوزوئیدها کمک می کند و از آنجا که اسپرماتوزوئید پسر از قدرت تحرک بیشتری برخوردار است. مناسب بودن ترشحات دهانه رحم بیشتر به نفع اسپرماتوزوئید پسر است.بنابراین استفاده از میوه های شیرین محتوی گلوکز در روزهای تخمک گذاری محیط را برای جلب اسپرماتوزوئیدy مناسب تر می کند و همچنین بهتر است از غذاهای زیر بیشتر استفاده کنید ؛ چراکه قند خون شما را به سرعت بالا می برند.این غذاها شامل : گلوکز- ساکاروز(قند ساده یا شکر)- شربت ذرت- عسل- آب نبات- غلات صبحانه شیرین شده- هویج- بیسکوئیت- سیب زمینی پخته- کشمش- نان گندم سفید- نوشابه های دارای شکر و یا پلی مرهای گلوکز است.
توجه: قبل از شروع رژیم غذائی باید مطمئن شوید که ممنوعیتی برای اجرای رژیم نداشته باشید. مثلا،رعایت رژیم غذایی برای پسردار شدن در موارد: فشار خون بالا، ناراحتی های قلبی و نارسایی های کلیوی و رعایت رژیم غذائی برای دختر دار شدن در موارد: اختلالات عصبی، بالا بودن کلسیم خون، نارسائی کلیوی ممنوع است.
چند نکته:
1- رژیم غذائی بایستی توسط زن رعایت شود و نوع تغذیه ی مرد به طور مطلق تاثیری در تعیین جنسیت ندارد، ولی مصرف آن توسط زوجین موجب آسانی اجرای آن می شود.
2- رعایت رژیم غذائی باید از دو ماه قبل بارداری ( حداقل 4 تا 6 هفته قبل بارداری ) شروع شودو در این زمان از مصرف خودسرانه داروهائی که تعادل یونی رحم را برای جنسیت مورد نظر برهم میزنند خوداری شود.
3- عامل تعداد اسپرم در هر آمیزش در تعیین جنسیت مهم است به طوری که هر چه اسپرم بیشتر باشد احتمال پسر شدن بیشتر است و بالعکس، یعنی جهت مذکر شدن جنین باید تا حد امکان تا زمان تخمک گذاری (روز 14 از شروع قاعدگی در سیکلهای 28 روزه)که زمان مناسب از نظر PH برای پسر دارشدن است ،امیزشی صورت نگیر تا تعداداسپرم زیاد باشد و احتمال مذکر شدن جنین بالا رود.
4- علاوه بر این موارد ذکر شده نقش استرس، محیط زندگی و نوع روش زندگی را در تعیین جنسیت جنین نمی توان نادیده گرفت. کوچک ترین این موارد می تواند تلاش ها ای شما برای تولد نوزاد دلخواه را از بین ببرد.
5- یک روش برای تغییر PH واژن جهت تغییر جنسیت جنین به جنسیت مورد دلخواه والدین این است که بطور مصنوعی محیط واژن را قلیایی یا اسیدی نماییم، توصیه می شود که ضمن استفاده از روش تعیین زمان تخمک گذاری، اگر که فرد میخواهد پسر دار شود از محلول جوش شیرین رقیق شده برای شستشوی واژن پیش از نزدیکی استفاده کند تا احتمال پسر دار شدن در زمان 48 ساعت پس از تخمک گذاری به بالای 80? برسد زیرا این محلول PH واژن را به شدت قلیایی میکند، همچنین برای دختر دار شدن باید از محلول رقیق شده سرکه سفید استفاده کرد، تا PH واژن اسیدیتر شود.
رعایت کامل نکات گفته شده در مقاله 80 تا 90 درصد والدین را در داشتن جنسیت دلخواه کمک می کند. در پایان تاکید می شود که ، از پیروی دستورات تعیین جنسیت بطور خودسرانه و بدون مشورت با متخصص زنان اجتناب شود
------------------------------------------------------------
بارداری خارج رحمی چیست؟
اگر تخمک لقاح یافته در هر جای دیگری غیر از داخل رحم جایگزین شود، بارداری نابجا یا خارج از رحم اتفاق می افتد. حدود 50 درصد حاملگی ها به اینصورت پایان می یابند. از نظر آماری حدود ۱ از هر ۱۰۰ حاملگی در خارج از رحم رخ میدهد.
در حالت عادی بعد از اینکه تخمک بارور می شود به حرکت خود که از تخمدان شروع شده بود ادامه می دهد تا از لوله به رحم برسد (این انتقال 5-4 روز طول می کشد) و بر روی دیواره حفره رحمی جایگزین شود و حدود 6 تا 7 روز بعد از لقاح در رحم لانه گزینی کند. اگر به دلایل مختلف مثل تنگی لوله های رحمی بر اثر چسبندگی ناشی از عفونت یا جراحی های شکمی این حرکت متوقف شود، تخم لقاح یافته ممکن است در محل تنگی لانه گزینی کرده و به رشد خود ادامه دهد. از آنجا که اکثر بارداریهای خارج رحمی در یکی از لوله های رحم رخ می دهند آنرا بارداری لوله ای نیز می نامند. با احتمال بسیار کم ممکن است بارداری خارج رحمی در محلهای دیگری نیز دیده شود. سایر مکان های احتمالی جایگزینی عبارتند از : تخمدان، دهانه رحم و یا بخش های دیگر شکم، در موارد نادر همراه با یک بارداری رحمی یک تخم دیگر نیز در جایی خارج از رحم جایگزین می شود؛ البته این اتفاق در IVF که تخمکها بطور مصنوعی لقاح یافته و به داخل رحم تزریق می شوند دیده می شود.
هیچ راهی برای جابجایی محل تخم و انتقال و کاشتن آن در رحم وجود ندارد بنابراین تنها راه درمان ختم حاملگی است. اگر بارداری خارج رحمی به موقع تشخیص داده نشود و مورد درمان قرار نگیرد، با رشد سلولی و بزرگ شدن جنین احتمال پارگی لوله های رحمی وجود دارد. این واقعه با درد شدید و خونریزی همراه است و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود. متاسفانه در چنین حالتی آسیب جدی یا از دست دادن کامل لوله رحمی اتفاق می افتد. در این شرایط اگر درمان سریع مقدور نباشد خونریزی شدید داخلی حتی منجر به مرگ نیز خواهد شد.
چه عواملی می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد؟
بارداری خارج رحمی در هر خانم در دوره فعالیت جنسی ممکن است رخ دهد، اما بعضی شرایط احتمال وقوع آنرا افزایش می دهد.
در 10 سال گذشته، تعداد بارداری های خارج رحمی تقریبا سه برابر شده است و اگر شما شرایط زیر را داشته باشید این احتمال بالا می رود:
- بارداری بعد از بستن لوله ها (یک جراحی برای جلوگیری از باردرای دائم)
- انجام هر نوع عمل جراحی در ناحیه لگن. بخصوص اگر بعد از بستن لوله های رحمی با انجام یک جراحی دیگر اقدام به باز کردن آنها کرده باشید این خطر بسیار زیاد است. با این حال بعد از جراحی های کیست تخمدان و فیبروم، برداشتن آپاندیس، یا حتی سزارین قبلی این احتمال بالا می رود.
- سابقه بارداری خارج رحمی
- اگر مادر شما حین بارداری شما داروی دی اتیل استیل بسترول یا DES مصرف کرده باشد.
- اگر در حین داشتن IUD باردار شده باشید. معمولا IUD یک روش خوب جلوگیری از بارداری است و تا 99 درصد مانع از بارداری می شود. نکته مهم این است که اثر جلوگیری آن در بارداری های داخل رحمی است. بنابراین وجود IUD باعث بارداری خارج رحمی نمی شود بلکه اگر قرار باشد بارداری خارج رحمی اتفاق بیافتد به احتمال کمتری از یک بارداری طبیعی می تواند از آن جلوگیری کند.
- آسیب دیدگی لوله ها ناشی از ابتلا به عفونتهایی که می توانند موجب التهاب و عفونت لگن یا PID شوند. بیماریهای مقاربتی بخصوص عفونت با کلامیدیا و بیماری سوزاک حتی اگر علائم واضحی برای شما نداشته باشند ممکن است سبب درگیری لوله ها شوند.
- اگر قبلا تشخیص ناباروری برای شما داده شده و یا درمان شده اید. از آنجا که برخی از ناباروری ها به علت اختلال در لوله های رحم رخ می دهند، در اینصورت شما نسبت به افراد عادی احتمال بیشتری برای بارداری خارج رحمی دارید.
- احتمال وقوع بارداری خارج رحمی در خانمهای مسن تر بیشتر است. برخی مطالعات نشان می دهد که کشیدن سیگار و استفاده مرتب از دوش واژینال نیز این خطر را افزایش می دهند.
با دیدن چه علائمی باید به بارداری خارج رحمی شک کرد؟
علائم بارداری خارج رحمی معمولا در هفته های 6 و 7 حاملگی توسط خانمهای باردار کشف می شوند، اگر چه برخی نیز این علائم را حدود هفته چهارم دارند. در گروهی نیز بارداری خارج رحمی تا قبل از اینکه سونوگرافی سه ماهه اول بارداری انجام شود تشخیص داده نمی شود.
علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر تفاوت داشته باشد و این بستگی به محل قرار گیری تخم نیز دارد. بهترین حالت این است که بارداری خارج رحمی در مراحل اولیه و با کمترین علائم تشخیص داده شود تا از خطر پارگی لوله و خونریزی شدید جلوگیری بعمل آید. با این حال گاهی علائمی واضحی وجود ندارد. در بارداری خارج رحمی معمولا تستهای خانگی حاملگی مثبت نمی شوند، بنابراین اگر ظن قوی به حاملگی دارید و حتی بعد از تاخیر در پریود تست شما مثبت نشده است بهتر است برای انجام بررسی به پزشک مراجعه کنید.
اگر هر یک از علایم زیر را بخصوص در 12 هفته اول بارداری مشاهده کردید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:
- درد یا گرفتگی در ناحیه شکم یا لگن. معمولا درد ناگهانی، ثابت و شدید است اما ممکن است در اوائل بصورت گهگاه و متوسط باشد. ممکن است درد را فقط در یک سمت از شکم احساس کنید و نیز می تواند به قسمتهای دیگر هم کشیده شود. احتمالا تهوع و استفراغ نیز به همراه دارد.
- درد بخش تحتانی شکم به هنگام لمس یا زمانی که سرفه می کنید یا در حین حرکات روده ها و اجابت مزاج.
- خونریزی یا لکه بینی قهوه ای. ممکن است فکر کنید که پریود شده اید بخصوص اگر انتظار بارداری نداشته باشید. خونریزی ممکن است بصورت مداوم یا منقطع باشد.
- درد شانه در یک سمت بخصوص وقتی که دراز می کشید بدلیل پاره شدن لوله و تحریک صفاق در ناحیه ای بین سینه و شکم رخ می دهد. این علامت برای اقدام در جهت درخواست درمان سریع پزشکی بسیار مهم است.
- اگر لوله رحم پاره شود ممکن است ضعف، گیجی یا غش کردن بدلیل از دست دادن خون و شوک نیز رخ دهد.
بارداری خارج رحمی چطور تشخیص داده می شود؟
از آنجا که امکان وجود بسیاری از علایم فوق در یک بارداری طبیعی نیز هست، تشخیص بارداری خارج رحمی برای پزشک آسان نیست. بنابراین از روشهای زیر در تشخیص آن کمک گرفته می شود:آزمایش خون و اندازه گیری مقدار hCG در خون. در یک بارداری طبیعی مقدار گنادوتروپین جفتی انسانی hCGبه سرعت افزایش می یابد (طی 48 ساعت دو برابر می شود، یعنی اگر در بار اول عدد hCG 200 باشد بعد از 48 ساعت باید به بیشتر از 400 برسد) و اگر سطح hCG آن طور که انتظار می رود افزایش نیابد (کمتر از 66% طی 48 ساعت) و همینطور مدت زمان دو برابر شدن هورمون hCG به 10 روز می رسد، به وجود نوعی بارداری غیر طبیعی مشکوک می شویم. در صورت وجود بارداری خارج رحمی، ممکن است سطح hCG افزایش یابد ولی در سونوگرافی، هیچ نشانه ای مبنی بر بارداری درون رحم دیده نمی شود.
معاینه داخلی از طریق واژن. احتمالا دهانه رحم بسیار دردناک بوده و ممکن است در معاینه توده ای در ناحیه لوله ها و خارج از رحم لمس شود.
سونوگرافی. سونوگرافی راه خوبی برای تشخیص بارداری خارج رحمی است. ممکن است با سونوگرافی بتوان بارداری لوله ای را درون لوله فالوپ مشاهده کرد. پزشک ممکن است بدلیل پارگی لوله یا خونریزی، مقداری خون در حفره شکم ببینید و یا توده ای در ناحیه لوله فالوپ یا تخمدان قابل مشاهده باشد.
ممکن است حتی با نجام آزمایشات فوق تشخیص قطعی امکانپذیر نباشد. گاهی در سقط نیز علائمی مشابه دیده می شود. بنابراین ممکن است پزشک فرد را تحت نظر بگیرد یا درخواست لاپاروسکوپی نماید. با استفاده از لاپاروسکوپی، بهتر می توان بارداری خارج رحمی را تشخیص داد. برش های بسیار کوچکی در ناحیه ناف و بخش تحتانی شکم ایجاد می شود و پزشک داخل شکم و اعضای لگنی را با وسیله کوچکی به نام لاپاروسکوپ مشاهده می کند. با این روش می توان محل بارداری خارج رحمی را پیدا نمود.
بارداری هفته به هفته (تا هفته 15)
بارداری معمولا 280 روز یا 40 هفته بطول می انجامد، که بطور قراردادی از اولین روز آخرین قاعدگی شروع می شود. این دوران را می توان به سه "سه ماهه" بارداری تقسیم کرد که در هر یک وقایع خاصی اتفاق می افتد؛ سه ماهه اول از اولین هفته بارداری تا انتهای هفته 13، سه ماهه دوم از هفته 14 تا پایان هفته 27، و سه ماهه سوم از هفته 28 تا آخر هفته 40 است که عمدتا در این زمان ( کمی زودتر یا دیرتر) به زایمان و تولد نوزاد ختم می شود.
هر سه ماهه مشخصات مربوط به خود را دارد؛ در سه ماهه اول ضربان قلب جنین شنیده می شود، در سه ماهه دوم اولین حرکات جنین توسط مادر احساس می شود، و در سه ماهه آخر برخی از مادران انقباضات کاذب زایمانی موسوم به برکستون- هیکز را تجربه می کنند. بعضی از آزمایشات مانند نمونه برداری از پرزهای جفتی در سه ماهه اول و آمنیوسنتز در سه ماهه دوم انجام می شوند. برخی از مسائل مانند دیابت بارداری، در سه ماهه آخر تظاهر می کنند. در این دوران عواطف و احساسات شما نیز مانند بدنتان دستخوش تغییراتی می شود و شرایط زندگی برای خانواده بتدریج آماده پذیریی از کودک آینده خواهد شد.
ممکن است بخواهید در هر یک از این مراحل اطلاعات بیشتری از وضعیت رشد و تکامل جنین خود داشته باشید، یا شاید دوست دارید بدانید که در هر هفته باید انتظار چه تغییراتی را داشته باشید و خود را برای آنها آماده کنید. شماره هفته ای را که در آن هستید انتخاب کنید ..
هفته اول
این هفته ی اول بارداری است.جنین خود را به دیواره ی رحم می چسباند و بهترین مکان با لای رحم است. جفت و کیسه ی آب جنین شروع به رشد می کنند. کیسه ی آب جنین مثل یک پوفتونک است. جایی که به زودی اولین سلولهای جنین به وجود می آید.
هفته سوم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
در این هفته اتفاقات زیادی در رحم شما در حال رخ دادن است.
کوچولوی شما فعلا فقط یک توده متشکل از صدها سلول است که بطور دیوانه واری
در حال تکثیر می باشند. این توده سلولی به اندازه 0.1 میلیمتر شبیه سر سوزن
است و اگر درون شما قرار نداشت، می شد با چشم غیر مسلح هم آن را دید و
اصلا به یک جنین یا کودک شباهت ندارد. توده سلولی شما در این زمان
بلاستوسیت نام دارد و در حال جایگزینی در دیواره رحم نیز هست، جایی که
بعدها جفت به آن می چسبد و محل اتصال جفت و رحم و تبادلات جنین و مادر
خواهد بود. قسمتی از توده سلولی بلاستوسیت هم تبدیل به جفت خواهد شد و شروع
به ترشح هورمون بارداری یا hCG می کند. ماده ای که به تخمدانهای شما فرمان
می دهد تا تخمک جدیدی آزاد نکنند و همچنین موجب تحریک افزایش ترشح
هورمونهای استروژن و پروژسترون می شود تا از ریزش و خونریزی جداره رحم
جلوگیری کند. این هورمون همان ماده ای است که تست بارداری شما را نیز مثبت
می کند. در پایان این هفته شما می توانید با استفاده از یکی از انواع
تستهای حاملگی خانگی این موضوع را چک کنید. اگر جواب آزمایش شما منفی شد می
توانید 2 تا 3 روز بعد یک بار دیگر آزمایش را تکرار کنید.
بعلاوه
مایع آمنیوتیک نیز شروع به جمع شدن در اطراف توده سلولی می کند و حفره پر
از مایعی را بوجود می آورد که بعدها کیسه آب خواهد بود. این مایع مانند
بالشتکی در طول هفته ها و ماههای آینده در اطراف جنین قرار گرفته و از وی
محافظت می کند. در این زمان بلاستوسیت شما اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز
خود را از طریق سیستم گردش خونی ابتدایی بدست می آورد که بصورت تونلهای
میکروسکوپی وی را به عروق خونی دیواره رحم شما مرتبط می کند و از همین راه
نیز مواد زاید را دفع می کند، چرا که ساختمان جفت هنوز توانایی انجام
تبادلات را پیدا نکرده و تکمیل ساختمان آن تا پایان هفته آینده طول می کشد.
شما چگونه تغییر می کنید؟
در یک لحظه، اتفاق خارق العاده ای درون شما رخ داده است. یک اسپرم دیواره خارجی تخمک را شکافته و به دورن آن راه یافته، آنرا بارور کرده است! چند روز بعد از لقاح، تخم بارور شده شروع به لانه گزینی در جداره داخل رحم کرده و به رشد خود ادامه می دهد. یک انسان در حال پدید آمدن است. شما احتمالا هنوز نمی دانید یا اینکه مطمئن نیستید که باردار شده اید. تعداد کمی از زنان از باردار شدن خود باخبرند. به یاد داشته باشید که هنوز تاخیر در قاعدگی نداشته اید. ممکن است در انتهای این هفته لکه بینی مختصری داشته باشید. بعضی از خانمها فکر می کنند که شاید پریود شده اند، در بعضی هم خونریزی بسیار مختصر است که شاید متوجه آن نشوند و در گروه اندکی نیز اصلا اتفاق نمی افتد. به هر حال این فقط چند لکه مختصر است که "لکه بینی لانه گزینی" نام دارد و ناشی از فرورفتن تخم بارور شده در دیواره پرخون داخل رحم است، جایی که اگر لقاح اتفاق نمی افتاد فرو ریخته و خونریزی قاعدگی را در شما موجب می شد. این روند احتمالا از هفته پیش آغاز شده یعنی حدود 6 روز بعد از باروری تخمک، اما واقعا نمی توان در مورد زمان دقیق آن خیلی هم مطمئن بود.
فعالیت های این هفته
یک تست حاملگی خانگی از داروخانه تهیه کنید. ممکن است بعضی از آنها چند عدد در یک جعبه داشته باشند و اگر بار اول مثبت نشد می توانید در نوبت بعد هم از آن استفاده کنید. بیشتر این تستها در هفته ای که موعد قاعدگی است (یعنی دو هفته بعد از تخمک گذاری) بارداری را نشان می دهند. برای گرفتن جواب بهتر از ادرار صبحگاهی استفاده کنید.
هفته چهارم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
این هفته آغاز دوره رویانی در جنین است. از حالا تا ده هفته
دیگر تقریبا تمام دستگاههای بدن جنین شما تکامل یافته و شروع به فعالیت می
کند. بنابراین در این مدت نسبت به عوامل زیان آور بسیار آسیب پذیر است.
در حال حاضر جنین شما از دو لایه خارجی (اپی بلاست) و داخلی (هایپوبلاست)
تشکیل شده که بعدها اعضا و دستگاههای بدن جنین را می سازند. جفت ابتدایی
نیز از دو لایه تشکیل شده که در حال حفر کردن تونلهای بسیار ظریف و ایجاد
فضاهایی در دیواره رحم شما هستند تا در آینده اکسیژن و کلیه مواد غذایی
لازم را برای جنین تامین کرده و مواد زائد را دفع کنند، تقریبا در اواخر
این هفته این سیستم شروع به کار خواهد کرد. همچنین گبولهای قرمز نیز در حال
ساخته شدن هستند تا بتوانند اکسیژن را به تمام بدن کوچک جنین برسانند. در
ضمن کیسه آب که حاوی مایع آمنیوتیک است جنین را در بر گرفته و وی را از
آسیبهای احتمالی در دوران بارداری محافظت خواهد کرد.
شما چگونه تغییر می کنید؟
در این هفته دیگر با استفاده از یک تست حاملگی خانگی می توانید مطئمئن شوید که آیا باردار هستید یا خیر؟.
اگر تست شما مثبت باشد خیلی خوب است که با پزشک خود تماس بگیرید یا اگر
تاکنون انتخابی نداشتید فردی را برگزینید و یک قرار ملاقات برای اولین جلسه
مراقبتهای بارداری با وی بگذارید. ممکن است به دلایل مختلف یا طبق نظر
پزشک اولین قرار شما تا چند هفته دیگر به تعویق بیافتد. نگران نشوید و در
این مدت تا حد امکان دارویی مصرف نکنید. اگر تاکنون مصرف ویتامینهای مخصوص
دوران بارداری را شروع نکرده اید حتما اسید فولیک را روزانه میل کنید چرا
که چند هفته آینده دوران بحرانی تکامل جنین شما خواهد بود. جفت ابتدایی
اکنون می تواند آنچه را که در خون شما وجود دارد به بدن جنین برساند و از
این نظر داروها، خوراکیها و هر آنچه را که با آن در تماس هستید، با اهمیت
می سازد.
اگر تست بارداری شما منفی شد، می توانید در چند روز آینده یک
بار دیگر آزمایش را تکرار کنید. در بعضی از خانمهای باردار هنوز مقدار
کافی هورمون بارداری ساخته نشده تا در آزمایش براحتی تشخیص داده شود. اگر
هم در این چند روز قاعدگی در شما اتفاق افتاد می توانید در ماه آینده
دوباره برای بارداری اقدام کنید. اما اگر تاکنون یک سال یا بیشتر (و اگر
بالای 35 سال سن دارید، 6 ماه) است که برای باردار شدن تلاش می کنید، بهتر
است با پزشک خود مشورت کنید تا بررسی های لازم را جهت تشخیص احتمالی و علت
ناباروری در شما و همسرتان انجام دهد. ممکن است نتایج این بررسی ها خوشایند
نباشد ولی واقعیت این است که اگر برای شما تشخیص ناباروری وجود داشته باشد
آگاهی از آن و اقداماتی برای درمان سریعتر بهتر از تاخیر بیمورد خواهد
بود.
فعالیت های این هفته
تهوع حاملگی یا ویار ممکن است زودتر از آنچه که انتظار دارید به سراغ شما بیاید. می توانید چند بیسکویت خشک یا کراکر به همراه داشته باشید، آب نباتهای لیمویی یا آنتی اسیدهای جویدنی بعد از هر حمله استفراغ کمک کننده است. آدامسهای طعم دار نعناع و زنجبیل خشک شده نیز به تغییر ذائقه شما کمک خواهد کرد. بهتر است تعدادی از مواد فوق را به همراه یک پاکت یا کیسه نایلون برای استفراغ و تعدادی دستمال خشک یا مرطوب برای پاک کردن دهان در کیف، ماشین، میز کار یا هر جای دیگر داشته باشید.
هفته پنجم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
در داخل رحم شما، جنین کوچکی به سرعت در حال رشد است. در این مرحله، او تنها به اندازه یک دانه کنجد می باشد، و بیشتر به یک بچه قورباغه شباهت دارد تا بچه یک انسان؛ این جنین از سه لایه تشکیل شده است (لایه های اکتودرم، مزودرم و اندودرم) که بعدا اندامها و بافتهای بدن او را تشکیل می دهند. بخشی از سلولهای این جنین در حال ایجاد اندامهای بزرگ بدن مانند کلیه ها و کبد هستند و مجرای عصبی او نیز در ابتدای مسیر رشد قرار دارد. این لوله عصبی (که بعدا مغز، نخاع، اعصاب و ستون فقرات کودک شما را به وجود خواهد آورد)، در لایه بالایی که اکتودرم نامیده می شود، رشد می کند. همچنین، این لایه، نهایتا پوست، مو، ناخنها، غده های سینه، غده های عرق و همچنین مینای دندان کودک را تشکیل خواهد داد. شکل گیری قلب و سیستم گردش خون او در لایه میانی یا مزودرم، آغاز می شود. در این هفته حفره های قلب کوچک او شکل می گیرند و قلب او شروع به تپش و پمپ کردن خون خواهد کرد. مزودرم ماهیچه ها، غضروفها، استخوان و بافتهای زیرپوستی او را نیز شکل خواهد داد. لایه سوم یا اندودرم در تشکیل ریه ها، روده ها، سیستم اولیه ادراری، و همچنین تیروئید، کبد و لوزالمعده نقش خواهد داشت. در همین حال جفت اولیه و بند ناف، که مواد غذایی و اکسیژن را به کودک شما می رسانند در حال فعالیت هستند.
شما چگونه تغییر می کنید؟
در صورتی که نشانه ها و بیماریهای ناشی از حاملگی تا کنون
بروز نکرده باشند، در این هفته بالاخره خود را نشان خواهند داد. شاید شما
هم مانند بسیاری دیگر از زنان، دچار تهوع و استفراغ (که ممکن است در
زمانهایی غیر از صبح نیز رخ بدهد)، درد سینه، خستگی، و تکرر ادرار شوید.
همه این موارد طبیعی هستند، همه آنها ممکن است شما را اذیت کرده و به ستوه
آورند، اما از سوی دیگر این اتفاقات نیز بخشی از حاملگی هستند و هیچ کدام
دائمی نبوده و برای همیشه باقی نخواهند ماند. افرادی که اطراف شما هستند
هیچ نشانه ای از رشد حیرت انگیزی که درون بدن شما در حال رخ دادن است نمی
بییند.
بهتر است برنامه منظم ورزشی خود را ادامه دهید، یا در صورتی که
چنین برنامه ای نداشتید آن را آغاز کنید. ورزش به شما کمک می کند تا میزان
کشیدگی طبیعی عضلات خود، قدرت آنها و میزان استقامت و تحمل آنها را به حد
مناسبی برسانید. بعلاوه، ورزش به شما کمک خواهد کرد تا با اضافه وزنی که
تحمل می کنید، کنار بیایید و برای مواجهه با مراحل سختتر حاملگی آماده
شوید. همچنین در صورتی که یک برنامه منظم ورزشی برای خود تنظیم کنید، پس از
زایمان درخواهید یافت که بازگشت به حالت طبیعی برایتان راحت تر خواهد بود.
یک فعالیت ورزشی متعادل و بی خطر را که دوست دارید، انتخاب کنید پیاده روی
و شنا، انتخابهای مناسبی برای خانمهای باردار هستند.
فعالیت های این هفته
یک پزشک یا ماما انتخاب کنید و با او قرار ملاقات بگذارید. برای آماده شدن جهت معاینه، اولین روز از آخرین دوره پریود خود را یادداشت کنید (این کار برای تعیین زمان تقریبی تولد کودک لازم است)، و سپس یک لیست از سوالاتتان تهیه کنید. در مورد سابقه پزشکی، از اقوام خود و شوهرتان پرس و جو کنید. ممکن است پزشک از شما درباره بیماریهای مزمن یا ناهنجاریهای ژنتیکی در هر دو خانواده سوال کند.
هفته ششم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
بدن کودک شما در حال شکل گیری است، و سلولهایی که بعدا
اندامها و سیستمهای بدن او را تشکیل خواهند داد، به سرعت در حال تقسیم شدن
هستند. اکنون، او به اندازه یک دانه کوچک عدس (با عرض تقریبی 4 تا 5 میلی
متر) است. اگر شما می توانستید درون رحم خود را ببینید، یک سر بزرگ و چند
نقطه تیره رنگ را می دیدید که محل تشکیل چشمها و بینی او خواهند بود. دو
حفره کوچک در دو طرف سر ، محل شکل گیری گوشها هستند، و دستها و پاهای او به
شکل برآمدگیهای کوچکی قابل مشاهده می باشند. دستها و پاها شبیه به باله
ماهی هستند که پرده ضخیمی بین انگشتهای در حال رشد قرار گرفته است؛ اما
انگشتان دست و پای او به زودی از یکدیگر جدا خواهند شد. زیر سوراخی که بعدا
دهان او خواهد شد، چین های کوچکی قرار دارند که نهایتا به گردن و آواره
پایین تبدیل خواهند شد. در داخل بدن او، زیان و تارهای صوتی در حال شکل
گیری می باشند.
قلب کودک شما که مرحله تقسیم به حفره های چپ و راست را
آغاز کرده است، حدود 100 تا 130 بار در دقیقه (تقریبا دوبرابر تعداد ضربان
قلب شما در دقیقه) می زند، و جریان خون در بدن او آغاز شده است. روده های
او در حال رشد هستند و مجاری کوچک عبور هوا به تدریج در محلی که بعدا به
ریه او تبدیل خواهد شد، ظاهر می شوند. تولید سلولهای ماهیچه ای آغاز شده
است و احتمالا از اواسط این هفته، کودک شما تکان دادن اعضای کوچک خود را
آغاز خواهد کرد. متاسفانه باید تا چند هفته پس از پایان سه ماهه اول دوران
حاملگی خود صبر کنید تا بتوانید از احساس کردن حرکتهای آرام کودک خود، لذت
ببرید!
شما چگونه تغییر می کنید؟
اگر تا کنون هم این احساس را تجربه نکرده باشید، به زودی خود
را در مسیر پرتلاطم احساسات دوران حاملگی خواهید یافت؛ ممکن است یک روز
بداخلاق و روز دیگر شاد باشید! هرچند ممکن است این احساسات متضاد برای شما
نگران کننده باشند (به خصوص اگر قبلا به اینکه کاملا بر احساسات خود تسلط
دارید، افتخار می کرده اید)، اما کاملا طبیعی هستند و ممکن است در تمام مدت
حاملگی شما ادامه پیدا کنند. این احساسات متضاد در اثر تغییر میزان
هورمونها و معمولا به خاطر میزان زیاد هورمونها، رخ می دهند. جدای از بحث
هورمونها، کل زندگی شما نیز در حال تغییر است، و چه کسی در این حالت دچار
هیجانات روحی نمی شود؟!
دیدن لکه خون پس از ادرار بر روی لباس زیر یا
دستمال توالت و یا خونریزی در اوائل دوران حاملگی طبیعی است؛ اما گاهی از
اوقات ممکن است علامت اولیه سقط جنین نیز باشد. در صورت مشاهده لکه یا
خونریزی، به سرعت با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید تا او مشخص کند که آیا
این موارد بیانگر یک مشکل احتمالی می باشند یا خیر.
فعالیت های این هفته
برای مصرف ویتامینهای روزانه برنامه منظمی طراحی کنید: ویتامینها را در یک جعبه دارو که محفظه های جداگانه ای برای هر یک از روزهای هفته دارد، قرار دهید. هر روز شک کردید که آیا ویتامینهای آن روز را مصرف کرده اید یا نه، محفظه مربوط به آن روز را چک کنید. جعبه دارو را در کنار مسواک خود قرار دهید تا هر شب در هنگام مسواک زدن، مصرف ویتامین را به یاد بیاورید.
هفته هفتم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
کودک شما هنوز یک دم کوچک دارد (که در واقع استخوان دنبالچه
است) و در هفته های بعدی از بین خواهد رفت. اما این دم، تنها قسمتی است که
با رشد کودک شما، کوچکتر می شود. اکنون کودک شما تقریبا 1.2 سانتی متر (به
اندازه یک تمشک) است، و مفصل آرنج و همچنین انگشتان دست و پا (که اکنون
دیگر قابل تشخیص هستند، هرچند هنوز هم پرده نازکی بین آنها وجود دارد)
دارد. در سر او که خیلی بزرگتر از بدن او است، هر دو نیمکره مغز در حال رشد
هستند. دندانها و فضای داخلی دهان او در حال شکل گیری است و گوشهای او نیز
به رشد خود ادامه می دهند. پلکهای کودک، چشمهایش را (که اکنون کمی رنگی
هستند) می پوشانند، و نوک بینی او (که شما یک روز نیشگونش خواهید گرفت)
آرام آرام خود را نشان می دهد! ضخامت پوست او به نازکی یک برگه کاغذ است و
رگهای او را به وضوح می توان دید.
کودک کوچک شما، آپاندیس و لوزالمعده
هم دارد، که نهایتا با تولید هورمون انسولین به هضم غذا کمک خواهد کرد. کبد
کودک شما مشغول تولید گلبولهای قرمز خون است، و یک حلقه از روده های در
حال رشد کودک شما در جهت بند ناف او شکل می گیرد؛ بند ناف او، اکنون رگهای
خونی واضحی دارد که عمل تبادل اکسیژن و مواد غذایی با بدن کودک را بر عهده
دارد. شما هنوز هم نمی توانید حرکت کردن کودک را حس کنید، اما او مثل یک
لوبیای کوچک در حال جست و خیز است و در داخل خانه آبی خود، حرکت می کند.
شما چگونه تغییر می کنید؟
شما در سه ماهه اول حاملگی قرار دارید که بسیاری از زنان در این مرحله، مشکلات معمول حاملگی را تحمل می کنند. بواسطه حالت تهوع صبحگاهی (که ممکن است ظهر و شب هم رخ بدهد)، ممکن است نگه داشتن غذا در معده غیر ممکن باشد! این حالتهای تهوع تا حدودی به علت وجود هورمونهای دوران حاملگی در بدن شما ایجاد می شوند. یک بسته بیسکویت را در کنار تخت خواب خود بگذارید و قبل از بیرون آمدن از بستر، چند تا از آنها را بخورید تا از بروز حالت تهوع جلوگیری کنید. البته همه خانمهای حامله دچار تهوع صبحگاهی نمی شوند؛ لذا در صورتی که شما به این مشکل دچار نشده اید، نگران نباشید؛ شما از معدود خانمهای خوش شانس هستید! همچنین ممکن است در مقایسه با حالت معمولی بسیار بیشتر به توالت نیاز داشته باشید. حجم خون شما در دوران حاملگی به شدت افزایش می یابد، در نتیجه حجم بسیار زیادتری از مایعات از کلیه ها عبور می کند که نهایتا به جمع شدن ادرار بیشتر در مثانه منجر می شود. در ادامه دوران حاملگی، بایستی تهوعها کمتر شوند، هر چند ممکن است نیاز شما به توالت کم نشود.
فعالیت های این هفته
یک عکس از شکم خود بگیرید! در این هفته، پیش از اینکه اثر
حاملگی در شکم شما نمایان شود و شکمتان اصطلاحا جلو بیاید، از یک نفر
بخواهید که از شکم شما عکس بگیرد. سپس هر ماه، تا هنگام تولد نوزادتان، یک
عکس از شکم خود بگیرید. دنبال کردن مراحل حاملگی کار جالبی خواهد بود، و
شما بعدا این یادگاریها را دوست خواهید داشت!
خیلی جالب خواهد بود اگر
در همه عکسها، لباس یکسان بپوشید، در محل یکسانی بایستید و فیگور یکسانی
بگیرید! عکسهای نیمرخ برای این کار بهتر است؛ همچنین عکسهای سیاه و سفید
نیز ممکن است زیبا باشند.
هفته هشتم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
اکنون اندازه کودک شما حدود 1.6 سانتی متر (در حدود اندازه یک لوبیا قرمز) است. او مرتبا حرکت می کند و تغییر مکان می دهد، هر چند شما تا چند هفته دیگر هم نمی توانید حرکتهای او را در داخل رحم خود حس کنید. دنبالچه جنینی او در حال ناپدید شدن است و پلکهای او تقریبا به طور کامل چشمهایش را می پوشانند. هرچند هنوز هم پرده نازکی بین انگشتهای پا و دست او وجود دارد، اما این انگشتها در حال بزرگ شدن هستند. بازوهای او بزرگتر شده اند و دستهای او از مچ خم شده و به طرف قلبش قرار گرفته اند. مفصل زانوهای او شکل گرفته اند و احتمالا پاهای او به اندازه ای بزرگ شده اند که بتوانند در جلوی بدن او به یکدیگر برخورد کنند. با صاف شدن بدن، سر او صافتر و عمودی تر می ایستد. مجاری تنفسی از حلق تا بخشهای ریه در حال رشد او کشیده شده اند. هر کدام از سلولهای عصبی مغز او هم شاخه هایی ایجاد می کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و اعصاب ابتدایی را ایجاد کنند. هرچند ممکن است شما دائما درباره جنسیت کودک خود فکر کنید، اما اندامهای تناسلی او آنقدر رشد نکرده اند که جنسیت او را نشان دهند.
شما چگونه تغییر می کنید؟
وزن شما چندان افزایش پیدا نکرده است، اما مسلما برخی
اندامهای شما (مثل سینه ها) در حال رشد هستند. شما به زودی به سوتین های
بزرگتری نیاز خواهید داشت. همچنین ممکن است اندازه دور کمر شما نیز افزایش
یابد، که در این صورت مجبور خواهید شد شلوار جین دوست داشتنی خود را کنار
بگذارید. تغییر دیگری که چندان واضح نیست، افزایش حجم خون شماست؛ در اواخر
دوران حاملگی، حجم خون شما 40 تا 50 درصد بیشتر از حالت عادی خواهد بود تا
نیازهای کودکتان را برآورده کند. با افزایش حجم خون، نیاز بدن شما به آهن
نیز افزایش پیدا می کند. ویتامینهای روزانه را به طور مرتب مصرف کنید تا
مطمئن شوید که آهن اضافی مورد نیاز را مصرف کرده و دچار کم خونی نخواهید
شد.
تغییرات هورمونی ممکن است موجب شوند که شما احساس خستگی یا تنبلی
کنید. همچنین، نداشتن خواب خوب در شب هم یک مشکل معمول در این مرحله می
باشد، مخصوصا اگر در شب احساس ناراحتی کنید یا مجبور باشید مرتبا به توالت
بروید. تهوع و استفراغ متناوب نیز انرژی شما را کاهش می دهد. سعی کنید بین 9
تا 10 ساعت در شب بخوابید یا اینکه در طول روز کمی استراحت کنید.
فعالیت های این هفته
حاملگی موجب می شود اندام شما به سرعت تغییر کند، و در طی هفته های آتی، سینه و شکم شما بزرگتر خواهند شد. در گذشته، هنگام غذا خوردن، خرده های غذا روی دستمال غذا روی دامن شما می ریخت، اما از این به بعد، خرده های غذا از سینه شما پایین تر نخواهند رفت! همچنین با بزرگتر شدن کودک، خم شدن روی بشقاب برای شما سخت تر خواهد شد. پس مایع لکه بر بخرید تا برای اتفاقات آتی آماده باشید!
هفته نهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
اکنون اندازه کودک شما در حدود 2.5 سانتی متر (حدود اندازه یک
دانه انگور) است و وزن او در حدود چند گرم است، اما از آنجا که ساختار
فیزیکی بدن او شکل گرفته است، آمادگی آن را دارد که به سرعت وزن اضافه کند.
او هر روز به یک انسان کامل شبیه تر می شود. دنبالچه جنینی او کاملا از
بین رفته است و اجزاء بدن او (شامل اندامها، ماهیچه ها و اعصاب) آرام آرام
شروع به کار خواهند کرد.
پلکهای او در حالت بسته قرار دارند و تا قبل
از هفته بیست و هفتم باز نخواهند شد. او هم اکنون نرمه گوش دارد و در آخر
این هفته، بخشهای داخلی گوش او کامل خواهند شد. لب بالایی او نیز کاملا شکل
گرفته است و دهان، بینی و سوراخهای بینی او نیز مشخص تر شده اند. نوک
انگشتان او کمی بزرگتر شده اند. تمام مفاصل اصلی (شانه ها، آرنجها، مچ ها،
زانوها و قوزک پاها) در حال فعالیت می باشند، که به کودک شما امکان می دهند
تا اعضایش را حرکت دهد. قلب او اکنون به چهار حفره تقسیم شده است و دریچه
ها در حال رشد می باشند. اندامهای تناسلی بیرونی او تشکیل شده اند، اما چند
هفته دیگر می توان تشخیص داد که کودک شما پسر است یا دختر.
شما چگونه تغییر می کنید؟
ممکن است شما هنوز هم حامله به نظر نرسید (البته اگر قبلا
حامله شده باشید، شکم شما زودتر جلو خواهد آمد) اما ممکن است از لحاظ روحی و
عاطفی، شدیدا متلاطم باشید. تغییرات سریع خلق و خو در این مرحله بسیار
متداول است؛ اینکه به طور متناوب از احساس اینکه به زودی مادر می شوید،
سرخوش یا نگران شوید طبیعی است. این احساسات ممکن است در طی دوران حاملگی و
همچنین بعد از به دنیا آمدن نوزاد شما، ادامه داشته باشند. سعی کنید کمی
بی خیال باشید. تقریبا همه زوجهایی که در آستانه تولد کودک خود قرار دارند،
نگران این مطلب هستند که این کودک ممکن است چه تغییراتی در زندگی آنها به
وجود آورد، اما اکثر آنها بعدا می گویند که مادر و پدر شدن بهترین چیزی
بوده است که تا به حال تجربه کرده اند.
شما ممکن است بیش از حد احساس
نفخ یا باد معده کنید. این امر بدان علت است که مقادیر زیاد هورمون
پروژسترون که بدن شما در اوائل دوران حاملگی تولید می کند، ماهیچه ها و
عضلات بدن شما (از جمله مجاری معده و روده) را شل می کند. این شل شدن
عضلات، فرآیند هضم غذا را کند کرده و ممکن است موچب افزایش باد معده، تفخ،
آروغ زدن، باد شکم و کلا افزایش احساسات ناخوشایند در ناحیه شکم، خصوصا پس
از مصرف مقدار زیادی خوراکی، بشود.
اگر شما بیشتر از 35 سال سن دارید
یا در خانواده شما سابقه بیماریهای ژنتیک مانند فیبروز کیستیک که یک بیماری
نادر مادرزادی است وجود دارد، ممکن است بخواهید از مشاوره ژنتیک و یا
آزمایش موسوم به CVS یا نمونه برداری از پرزهای جفتی که بین هفته دهم و
دوازدهم انجام می شود و برخی عیوب و ناهنجاریها را مشخص می کند، استفاده
کنید.
فعالیت های این هفته
یک برنامه روزانه را برای ارتباط با کودک خود آغاز کنید. می توانید هر روز دوبار، و هر بار به مدت 5 تا 10 دقیقه، در یک گوشه بنشینید و به کودک خود فکر کنید. برای بسیاری از خانمهای باردار، قبل از خواب و بعد از بیدار شدن زمان مناسبی برای این کار است. در این اوقات آرام باشید و دستهای خود را بر روی شکم خود قرار دهید، بر تنفس خود تمرکز کنید و سپس به کودک خود فکر کنید؛ به امیدها و رویاهایتان، به اهدافتان به عنوان یک مادر، و.... این کار می تواند یک راه بسیار عالی برای آغاز پیوند بین شما و کودکتان باشد و به شما در جهت تبدیل شدن به یک مادر در آینده کمک می کند، همچنین از نظر روانی بازگشت به زندگی طبیعی پس از وضع حمل را تسهیل خواهد کرد.
هفته دهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
کودک شما دیگر یک رویان کوچک نیست! هرچند او بزرگتر از یک
خرما نیست، یعنی طول بدن او از فرق سر تا انتهای بدن تنها در حدود 2.5
سانتی متر یا کمی بیشتر است و کمتر از 8 گرم وزن دارد، اما بحرانی ترین
مرحله رشد خود را پشت سر گذاشته است. اکنون مرحله موسوم به دوره جنینی آغاز
شده است، که در این مرحله، بافتها و اندامهای بدن او به سرعت رشد کرده و
کامل می شوند. اکنون اندامهای حیاتی او شامل کبد، کلیه، روده ها، مغز و ریه
ها در محل خود قرار داشته و در حال آغاز کردن فعالیت خود هستند؛ هر چند
این اندامها در ادامه دوران حاملگی به رشد خود ادامه می دهند. کبد او به
ساختن گلبولهای خونی مشغول است و دیگر به کیسه زرده که قبلا این سلولها را
تامین می کرد نیازی نیست و این بافت به تدریج از بین می رود.
در سه
هفته آینده، بیشتر از دوبرابر خواهد شد و به حدود 7.5 سانتی متر خواهد
رسید. سر او در مقایسه با چند هفته قبل نسبتا کوچکتر است، اما هنوز هم
تقریبا نیمی از طول بدن او را تشکیل می دهد. پیشانی او موقتا مغز در حال
رشد او را به صورت متورم در بر گرفته و جلوتر از سر او قرار دارد؛ پیشانی
او در آینده عقبتر خواهد رفت و ظاهر کودک شما به یک انسان کامل شبیه تر
خواهد شد. هر روز جزئیات بیشتری بر روی بدن او ظاهر خواهند شد: ناخنهای
انگشتان دست و پا، و موهایی شبیه به کرک هلو. انگشتان او اکنون کاملا از
یکدیگر جدا شده اند؛ بازوها در محل آرنجها خمیده شده و انحنای کمی پیدا
کرده اند؛ دستانش از مچ خم شده و روی قلبش قرار گرفته اند؛ پاهای او بزرگتر
شده اند؛ و احتمالا پاهای او به اندازه ای بزرگ شده اند که بتوانند در
جلوی بدن او به یکدیگر برخورد کنند. او مشغول بلعیدن مایع آمنیوتیک بوده و
با پاهایش لگد می زند!
اگر قادر بودید کودک خود را در این هفته نگاه
کنید، می توانستید شکل کلی ستون فقرات او را از زیر پوستش که به کلفتی یک
کاغذ پوستی است ببینید. اعصاب او از طرف نخاع در حال شکل گیری می باشند.
شما چگونه تغییر می کنید؟
اکنون اندازه رحم شما دوبرابر شده است. قبل از حامله شدن، رحم شما به اندازه یک گلابی بود. در این هفته، اندازه آن در حدود یک گریپ فروت می شود. در معاینه بعدی توسط پزشک، ممکن است بتوانید به کمک گوشی طبی که پزشک بر روی شکم شما حرکت می دهد، صدای ضربان قلب تند کودک خود را بشنوید. برخی از خانمها می گویند که صدای قلب کوچک کودکشان شبیه به صدای اسبهایی است که چهار نعل می دوند و شنیدن این صدا برای اولین بار، یکی از بهترین لذتهای سه ماهه اول حاملگی است.
فعالیت های این هفته
بستگی به قابلیت بدنی خود، می توانید در دوران حاملگی خود، فعالیتهای متنوعی را انجام دهید. شنا و پیاده روی بهترین انتخابها برای کل نه ماه حاملگی هستند. ورزش میزان کشیدگی طبیعی، قدرت و استقامت عضلات را ارتقا می دهد. این موارد می توانند به شما در تحمل وزن اضافی دوران حاملگی کمک کنند، شما را برای فشار فیزیکی زایمان آماده کرده و پس از زایمان، بازگشت اندام شما به حالت طبیعی را آسانتر کنند. متاسفانه، دلیلی در دست نیست که نشان دهد تمرینات ورزشی منظم، طول زایمان را کاهش می دهند.
هفته یازدهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
کودک شما اکنون به اندازه یک انجیر است و بدن او کاملا شکل گرفته است؛ حدود 3.8 سانتی متر طول و حدود هشت گرم وزن دارد. پوست او هنوز شفاف است و به همین خاطر می توان اکثر رگهای خونی او را به وضوح دید. بعضی از استخوانهای او در حال تشکیل شدن بوده و ریشه دندانهای کوچک او به تدریج در زیر لثه اش ظاهر می شوند. انگشتان دست و پای او کاملا از یکدیگر جدا شده اند و او به زودی قادر خواهد بود که مشتش را باز و بسته کند. او لگدهای آرامی می زند و کش و قوس می آید؛ حرکات ریز او به قدری نرم و روان است که بیشتر شبیه به رقص در آب می ماند. با رشد بدن او، این حرکتها نیز بیشتر شده و رشد یافته تر و کاربردی تر خواهند شد. با رشد پرده دیافراگم، کوچولوی شما ممکن است سکسکه هم بکند. از آنجا که او هنوز خیلی کوچک است، تنها بین هفته های شانزدهم تا بیستم قادر خواهید بود برای اولین بار این حرکات او را احساس کنید.
شما چگونه تغییر می کنید؟
شما ممکن است در این دوره عوارض عجیبی را مشاهده کنید، همانند
افزایش بیش از حد بزاق دهان. سعی کنید یاد بگیرید که کدام یک از این عوارض
طبیعی هستند و کدام یک ممکن است نشانه یک مشکل احتمالی باشند. همچنین ممکن
است سوالاتی در زمینه فعالیتها یا خوردن غذا ها و داروها داشته باشید. به
دنبال پاسخ این سوالات بروید تا بدانید در دوران حاملگی چه کارهایی ایمن و
بی خطر هستند و چه کارهایی ممکن است خطرناک باشند.
اگر تهوع به شما
اجازه نمی دهد که غذاهای متنوع بخورید، یا هنوز هم خیلی وزن اضافه نکرده
اید (بسیاری از خانمهای حامله در سه ماهه اول بین 1 تا 2.5 کیلوگرم وزن
اضافه می کنند) نگران نباشید. اشتهای شما به زودی باز می گردد و شما هر
هفته حدود نیم کیلوگرم وزن اضافه خواهید کرد.
هفته دوازدهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
اندازه کودک شما به حدود 5 سانتی متر یعنی تقریبا اندازه یک لیموترش رسیده است و حدود 15 گرم وزن دارد. صورت او به صورت یک انسان کامل شباهت بیشتری دارد. چشمهایش که در ابتدا در دو طرف صورت او شکل گرفته بودند، به یکدیگر نزدیکتر شده اند و گوشهای او در نزدیکی مکان نهایی خود در دو طرف سر او قرار دارند. روده های کودک شما، که آنقدر سریع رشد کرده اند که تا حدی وارد بند ناف او هم شده بود، حرکت بازگشتی خود را به سمت حفره شکمی آغاز می کند. کلیه های او، ادرار را در مثانه جمع آوری می کنند. سلولهای عصبی او به سرعت زیاد شده اند و ارتباطات عصبی مغز در حال شکل گیری هستند. اکنون ممکن است کودک شما واکنشهای بیشتری مثل مکیدن نشان بدهد؛ اگر شما به شکم خود فشار وارد کنید، او حتی ممکن است در داخل رحم شما پیچ و تاب هم بخورد؛ با این حال برای چند هفته دیگر هم شما قادر به احساس کردن حرکات او نخواهید بود.
شما چگونه تغییر می کنید؟
رحم شما بر روی استخوانهای لگنی در حال بزرگ شدن است و پزشک
شما می تواند بخش بالایی رحم را در قسمت پایین شکم شما احساس کند. هرچند تا
چند هفته دیگر هم شما به لباس حاملگی احتیاج نخواهید داشت، اما مطمئنا
احساس کرده اید که اندازه دور کمر شما در حال بزرگ شدن است و در لباسهای
گشادتر احساس راحتی بیشتری می کنید.
همچنین ممکن است شما سوزش معده را
تجربه کرده باشید؛ در این حالت شما سوزشی را که معمولا از پایین جناق سینه
شروع شده و تا حلق ادامه پیدا می کند، احساس می کنید. این حالت به خاطر
تغییرات هورمونی و همچنین تغییرات اندام شما رخ می دهد و ممکن است موجب شود
که از غذا یا خواب خود لذت کافی نبرید. در این حالت، خوردن مقادیر کم غذا و
پرهیز از مصرف غذاهای سرخ شده، چرب، تند و ادویه دار که مشکل را شدیدتر می
کنند، می تواند کمک کننده باشد.
هفته سیزدهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
هر چند کودک شما هنوز خیلی کوچک است، اما احتمالا شکم شما به زودی به قدری بزرگ خواهد شد که همه خواهند فهمید شما باردار هستید! در واقع اکنون کودک شما از فرق سر تا انتهای بدن، حدود 7.5 سانتی متر یعنی به اندازه یک میگوی بزرگ! طول دارد و حدود 30 گرم است. صرف نظر از اندازه اندامها نسبت به یکدیگر، بدن کودک شما در داخل رحم، کاملا شکل گرفته است. در مقایسه با چند هفته پبش، اندازه اندامهای کودک شما متناسب تر شده و اندازه سر او در حدود یک سوم کل بدن است. انگشتان کوچک او (که هر کدام یک اثرانگشت منحصر به فرد دارند) در سر جای خودشان هستند. کلیه ها و مجاری ادراری او در حال فعالیت هستند و او ادرار خود را به داخل مایع آمنیوتیک (که قبلا آن را می بلعید) می ریزد. با آغاز سه ماهه دوم حاملگی، بخش حساس و بحرانی رشد کودک شما پایان یافته است و احتمال وقوع سقط جنین بسیار کاهش می یابد.
شما چگونه تغییر می کنید؟
اکنون باید جشن بگیرید؛ این هفته آخرین هفته از سه ماهه اول است! هفته آینده، شما در سه ماهه دوم حاملگی خود قرار دارید. این مسئله به دو دلیل خیلی مهم است: اول اینکه احتمال سقط جنین در شما بسیار کم شده است و دوم اینکه در اکثر خانمهای حامله عوارض اولیه حاملگی (مانند تهوع صبحگاهی) از بین می روند. با این حال در برخی موارد، سوزش معده جای تهوع را می گیرد. هرچند تا تولد نوزاد شما چندین ماه باقی مانده است، اما ممکن است سینه های شما در حال تولید کولوستروم یا آغوز باشند؛ یک ماده بسیار مغذی که غذای کودک شما را در روزهای اول تولدش تامین می کند، در حالی که تا جاری شدن شیر از سینه ها زمان زیادی باقی مانده است. همچنین بسیاری از زوجها در سه ماهه دوم شاهد افزایش میل جنسی می باشند، زیرا حالت تهوع کاهش یافته و انرژی بدن افزایش می یابد.
هفته چهاردهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
اندازه کودک شما از سر تا پا در حدود 8.9 سانتی متر و تقریبا به اندازه یک لیمو است و حدود 60 گرم وزن دارد. بدن او سریعتر از سر او رشد می کند و سر او اکنون بر روی یک گردن خوش ترکیب تر قرار گرفته است! در آخر این هفته، دستهای او درازتر شده اند و اندازه آنها با کل بدن او متناسب است. با این حال پاهای او باید کمی بزرگتر شوند تا با بقیه اندامهای او متناسب شوند. همچنین به تدریج پوششی از موهای کرک مانند و بسیار نرم (که لانوگو یا کرک جنینی نامیده شده و نازک، بی رنگ و فاقد مغز هستند) تمام بدن او را خواهد پوشاند. کبد او تولید صفرا را در این هفته آغاز می کند، که این امر نشان می دهد که کبد فعالیت مناسبی دارد؛ طحال نیز همکاری خود را در تولید گلبولهای قرمز خون آغاز می کند. او ادرار نیز تولید می کند و آن را به داخل مایع آمنیوتیک می ریزد؛ این کار، یک فرآیند طبیعی است که تا زمان تولد او ادامه خواهد داشت. شما هنوز هم قادر نخواهید بود حرکتهای کودک خود را احساس کنید، اما دستها و پاهای او که اکنون حدود 1.25 سانتی متر طول دارند فعالتر و انعطاف پذیرتر شده اند. از آنجایی که مغز او ارسال پالسهای عصبی را آغاز کرده است، گاهی اوقات ماهیچه های صورت او تغییراتی را نشان می دهند که به صورت نگاه با چشمهای نیمه باز، اخم کردن و شکلک درآوردن دیده می شود. اکنون کودک شما می تواند چنگ بیندازد و همچنین می تواند انگشت شست خود را بمکد!
شما چگونه تغییر می کنید؟
با کاهش و از بین رفتن تدریجی عوارض اولیه حاملگی مانند تهوع، خستگی و درد سینه، شما انرژی بیشتری به دست آورده و از تغییرات بدن خود احساس خوشایندتری خواهید داشت. هر چند ناحیه بالایی رحم تنها کمی بالاتر از استخوان لگنی قرار دارد، اما همین میزان رشد کودک نیز کافی است تا شکم شما را اندکی جلو بیاورد. جلو آمدن شکم یک مرحله مهیج در حاملگی است و می تواند برای شما و همسرتان، یک نشانه آشکار از وجود کودکی که در انتظارش هستید، باشد. کمی از وقت خود را برای فکر کردن، خیالبافی و لذت بردن از این وضعیت اختصاص دهید. اندکی نگرانی در این زمان، طبیعی است؛ اما همچنین می توانید از خوشحالی فریاد بکشید، زیرا با شروع سه ماهه دوم، خطر سقط جنین به شدت کاهش یافته است. اکنون بر مراقبت از خود و کودکتان تمرکز کنید و ایمان داشته باشید که برای آنچه بعدا رخ خواهد داد، کاملا آماده اید.
فعالیت های این هفته
برای آخرین دیدارهای دوستانه با دوستان خوبتان، آماده شوید: مادر شدن ممکن است عمیقا روابط شما با دیگران را تغییر دهد؛ برای بسیاری از خانمهایی که به تازگی بچه دار شده اند، رفت و آمد با دوستان در کمترین اولویت قرار دارد. هر کاری می توانید انجام دهید تا روابط شما مستحکم تر شود و از مصاحبت یکدیگر لذت ببرید. یک آخرهفته آرام و شاد با دوستتان می تواند یک گزینه ایده آل باشد؛ در صورتی که این کار ممکن نیست، یک روز کامل را به خرید کردن، خوردن، حرف زدن و غیبت کردن، لوس بازی یا هر کار دیگری که دوست دارید در جمع دوستان یا خانواده انجام دهید، اختصاص بدهید.
هفته پانزدهم
کودک شما چگونه تغییر می کند؟
اکنون طول بدن کودک شما از فرق سر تا پا حدود 10 سانتی متر، و وزن او در حدود 80 گرم است. کودک شما اکنون عملیات دم و بازدم را با مایع آمنیوتیک (به جای هوا) انجام می دهد که به رشد کیسه های هوا در ریه های او کمک می کند. اکنون اندازه پاهای او بزرگتر از دستهای او شده است، و می تواند همه مفصلها و اعضایش را حرکت دهد. این بدان معنی است که دستهای او بهتر کار می کنند. غده های عرقی به تدریج ظاهر می شوند و با اینکه پلک چشمهای او بسته است، چشمانش می توانند نور را احساس کنند. اگر شما یک نور شدید را به طرف شکم خود بتابانید، احتمالا کودک شما روی خود را از نور برمی گرداند. در اطراف کودک شما چیز زیادی وجود ندارد که او بتواند مزه آن را امتحان کند، اما اندام چشایی او در حال ظاهر شدن است. اگر در این زمان سونوگرافی انجام دهید شاید و فقط ممکن است از جنیست کودک خود آگاه شوید! با این حال اگر این آزمایش هم نتوانست جنسیت کودک شما را تعیین کند ناراحت نشوید. تعیین جنسیت به عواملی از قبیل میزان شفافیت تصویر و وضعیت کودک در زمان انجام سونوگرافی بستگی دارد. کودک شما ممکن است به حالت حلقه زده قرار گرفته یا چرخیده باشد تا شما را سر کار بگذارد!
شما چگونه تغییر می کنید؟
احتمالا شما تا کنون حدود 2 کیلوگرم یا کمی بیشتر وزن اضافه
کرده اید. اگر میزان اضافه وزن شما کمی کمتر یا بیشتر از این مقدار است
خیلی نگران نشوید. میزان اضافه وزن در خانمهای حامله با یکدیگر متفاوت است.
هرچند شما با نوسانات دوره حاملگی خو گرفته اید اما ممکن است هر از چند
گاهی با بروز یک عارضه جدید غافلگیر شوید. اگر دچار گرفتگی بینی شدید می
توانید آن را هم از جمله عوارض حاملگی فرض کنید؛ زیرا افزایش هورمون
استروژن ممکن است به تورم غشاء مخاطی و در نتیجه تولید مخاط بیشتر منجر
شود. حجم خون شما نیز در حال افزایش است که در نتیجه موجب گشاد شدن رگهای
شما (که شامل رگهای بینی نیز می شوند) می گردد. در نتیجه ممکن است گاهی
اوقات خون دماغ شوید. از آنجا که حاملگی موجب ایجاد تغییراتی در سیستم
ایمنی بدن شما می شود و احتمال ابتلای شما به برخی عفونتهای خاص افزایش می
یابد ممکن است بیشتر دچار سرماخوردگی یا آلرژی شوید. در هر حال از مواد
محرک مانند دود سیگار، گرد و غبار و الکل دوری کنید. برای بهبود وضعیت
منافذ بینی شبها از بخارساز یا مرطوب کننده های هوا استفاده کنید و مقادیر
زیادی مایعات بنوشید. همچنین می توانید از قطره نمکی بینی یا کلرور سدیم
استفاده کنید. در صورتی که وضعیتتان خیلی بد است از پزشک یا مامای خود در
مورد استفاده از داروی ضد احتقان یا دکونژستانت سوال کنید.
اگر خود و
همسرتان این روزها کمی استرس دارید نگران نباشید، شما تنها نیستید؛ بسیاری
از زوجها نگران سلامتی کودک و خیلی چیزهای دیگر هستند، مثلا اینکه آیا از
عهده مسوولیت خود به عنوان والدین بر می آیند یا خیر؟ با این حال اگر
مشکلات فیزیکی و بدنی شما کم باشد و کمی هم انرژی به دست آورید این دوره سه
ماه می تواند بسیار جالب باشد. پس سعی کنید از آن لذت ببرید.
فعالیت های این هفته
با کودک خود حرف بزنید. این کار برای ایجاد پیوند بین شما و کودکتان بسیار خوب است. اگر حرف زدن با کودک، به نظر شما کار عجیب و غریبی است می توانید برایش داستان بگویید؛ یک کتاب، مجله یا روزنامه بخوانید؛ یا رازهای خود را به او بگویید! انجام این تمرین پس از تولد کودکتان در برقراری ارتباط بین شما خیلی کمک می کند بعلاوه حرف زدن با کودکان یکی از بهترین راههایی است که در یادیگری زبان به آنها کمک می کند.